Basisarts aan het woord over de jeugdgezondheidszorg

Je bent afgestudeerd als basisarts en je wilt aan de slag. Maar waar? Als basisarts heb je immers ontzettend veel mogelijkheden. Om je te helpen bij het maken van een keuze, laten wij graag een aantal basisartsen uit verschillende organisaties aan het woord. Zij vertellen over hun functie, over de uitdagingen waar ze mee te maken krijgen en hoe een werkdag er voor hun uit kan zien.

Deze keer is Mariken Ruiter aan het woord, werkzaam als basisarts bij VGGM.

Waarom heb je voor deze richting gekozen?

"Meerdere kanten van de jeugdgezondheidszorg spraken me aan. Natuurlijk de omgang met kinderen maar ook de maatschappelijke relevantie van het werk. Het feit dat je een bijdrage levert aan de volksgezondheid en daarnaast aan de gezondheid of het welzijn van het individuele kind. Bij de JGZ organisatie waar ik werk ligt de focus op zorg voor kinderen die het ook echt nodig hebben en doe je dus geen eindeloze screeningen van de hele populatie. Ook de combinatie van medisch werk met de meer sociale kant vind ik boeiend."

Wat zijn de uitdagingen waar je mee te maken krijgt?

"Natuurlijk, zoals overal, tijdsdruk en werkdruk maar daarnaast is het soms moeilijk om je rol en positie duidelijk te maken. Bijvoorbeeld op scholen, maar ook wel eens naar ouders toe. Ook het feit dat je niet dagelijks met collega's samen werkt is soms lastig."

Wat maakt je werk leuk?

"Afwisseling en relatief veel vrijheid; je werkt op verschillende scholen waar je je spreekuur doet. Dat voelt heel anders dan opgesloten in een ziekenhuis. Na je spreekuur heb je de vrijheid om de administratie thuis of bij de GGD te doen. Je komt op veel plekken en ontmoet alle lagen van de bevolking. Inhoudelijk is er veel variatie in de gesprekken en ook de kinderen maken het werk leuk."

Hoe ziet een werkdag er voor jou uit?

"'s Ochtends laad ik mijn koffer met meetlint, bloeddrukmeter etcetra in mijn auto en rijd ik naar de school waar het spreekuur van die dag is gepland. Daar aangekomen groet je de mensen die je kent en die je jouw kamer kunnen wijzen voor die dag. Aldaar is het even knutselen met het installeren van je spullen en het vinden van de wifi code maar om 9uur ben je klaar om het eerste kind binnen te laten. Voor eenvoudige vragen heb je 15 minuten, voor complexere 30. Op het voortgezet onderwijs spreek je de jongeren meestal alleen en varieert het van inschatten of de kleine lengte fysiologisch is of dat er doorverwezen moet worden, tot een goed gesprek met een meisje dat je vertelt dat zij automutileert en voor wie je verdere hulp moet inschakelen.

Op het basisonderwijs komen de kinderen over het algemeen met de ouders. Altijd wel een paar voor visus controle, audiogram en lengte/ gewicht, maar ook vaak voor ontwikkelingsproblemen en dergelijke. Ergens tussen 12 en 15 uur ben je klaar. Je bespreekt na met iemand van school of je stuurt diegene een verslag van de betreffende dag. Dan rest er nog de administratie, het schrijven van verwijzingen, je mail, het voorbereiden van het spreekuur van de volgende dag, telefoontjes etcetera. Er zijn ook dagen met besprekingen op scholen over zorgleerlingen waarin je meedenkt, vergaderingen met andere mensen uit de jeugdzorg en dergelijke."

Meer informatie?

Twijfel je of een functie zoals bovenstaande iets voor jou is? Wij brengen je graag in contact met Mariken. Neem contact op met Jacqueline Rasenberg voor meer informatie: 076-2063333 / j.rasenberg@spijtenburg.nl.

Reageer

Spijtenburg Artsen
Auteur
Spijtenburg Artsen
Publicatiedatum
12-3-2018 15:51

Het laatste nieuws

‘Diplomaterreur’ werd het genoemd. En dat is kwalijk ‘want door alleen naar diploma’s te kijken, doen werkgevers zichzelf en potentiële werknemers tekort.’
Lees meer
Doel van het voorstel is om het werken in loondienst in de zorg aantrekkelijker te maken (én daarmee het werken als ZZP-er in de zorg onaantrekkelijker te maken). Dit laatste geeft voor veel ZZP-ers onrust
Lees meer
Blijf jij op de hoogte?
Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief en mis niks binnen éen van onze branches!