Het is al enige tijd bekend dat er in het onderwijs een tekort aan leraren is. Dit tekort loopt de komende jaren alleen maar op. Dat komt o.a. door pensionering van de nu nog werkende, oudere leraren. Daarnaast is de instroom op de lerarenopleidingen te laag. En, wat dacht je van de hoge uitstroom van jonge, net afgestudeerde leraren naar een andere branche? Dit zijn leraren die er na een korte werkperiode in het onderwijs, vanwege de te hoge werkdruk, de brui aan geven. We hebben hier dan ook te maken met het zwaard van Damocles. Het zwaard lijkt bezig aan zijn ‘vrije’ val. Of toch niet? Is er in deze malaise een sprankje hoop? Wellicht. De zij-instromer is namelijk bezig aan zijn opmars.
Motivatie en kansen
Veel zij-instromers zijn intrinsiek sterk gemotiveerd; ze hebben altijd al ergens de wens gehad om met kinderen te werken. Of maatschappelijk verantwoorder verder invulling geven aan hun loopbaan. Door andere keuzes in hun leven zijn zij in andere beroepssectoren terecht gekomen. En nu is er de kans om vanuit een zij-instroomtraject te gaan doen waar zij altijd al iets mee hadden willen doen. Hun breed uiteenlopende achtergronden biedt kansen om het onderwijs te verrijken.
Vak en imago
De zij-instromer moet natuurlijk een nieuw vak leren. Een verdraaid moeilijk, interessant en leuk vak! De vraag is hoe? Welke begeleiding en faciliteiten zijn hiervoor nodig? Welke ruimte geeft het beroepsveld de zij-instromer? Gaan we direct vertellen dat de werkdruk enorm is, dat de lesmethode meestal leidend is, dat hij moet oppassen voor mondige ouders en alles moet vastleggen voor de inspectie of de directie? Het op deze manier over het onderwijs spreken heeft ons nog niet heel veel gebracht. Wellicht het slechte imago.
Investeren
Als het aan mij ligt gaan we echt investeren in de zij-instromer. Geven we hem de ruimte om te leren, te experimenteren en te reflecteren. Vanzelfsprekend met adviezen die constructief zijn en perspectief bieden. Daar zijn wij de professionals voor. Bijvoorbeeld over de didactische en pedagogische benadering van de leerlingen en de groep. Dit vanuit gedegen en wetenschappelijk bewezen onderzoek. Niet omdat we het al jaren zo doen en wij vinden dat het zo moet.
Loslaten
Wanneer het beroepsveld haar eigen gebaande wegen en (voor)oordelen durft los te laten denk ik dat er mogelijkheden zijn voor de zij-instromer in het onderwijs. Natuurlijk is het lastig voor het beroepsveld. Zien dat er mensen instromen die niet eens een volwaardige opleiding hebben gevolgd tot leraar. Daarbij doet de zij-instromer ook nog eens een enorm beroep op de leraar die de zij-instromer begeleidt op de werkplek. De kans op scheve gezichten is aanwezig.
Goed onderwijs!
Wat kan de zij-instromer leren van het beroepsveld en andersom? Vanuit dat perspectief bekeken, liggen er naar mijn idee kansen. Deze ruimte moet worden gefaciliteerd door de onderwijsbesturen, de lerarenopleidingen en de politiek. Laat de zij-instromer en het beroepsveld krachtig zijn. Laat ze elkaar vanuit positiviteit kritisch bevragen, spiegelen en reflecteren op elkaar. Dan heb je een win-win situatie. Het onderwijs kan alleen maar beter worden. Daar wordt uiteindelijk de leerling beter van en dat is toch ons gezamenlijk doel? Zo goed mogelijk onderwijs voor iedere leerling!
