Laat ik als eerste beginnen met het uiten van mijn grote RESPECT voor onze zorginstellingen, overheid en alle andere cruciale beroepen/instanties die ik hier niet noem, voor hun inzet in de strijd tegen het coronavirus! Als het aan mij ligt is de oplossing of de rem op deze sluipmoordenaar liever gister dan vandaag gevonden. Daar wil ik het in dit stuk verder niet over hebben. Ik wil nu vooral even inzoomen op wat er op dit moment gebeurt in het onderwijs, de sector waar ik veel in werk.
Scholen fysiek dicht opent nieuwe deuren…
Zondag 15 maart kondigde de minister van Onderwijs het per direct sluiten van alle scholen in Nederland aan. Dit voor een periode van tenminste 3 weken. Maandag 16 maart 2020 gaat hiermee zeker de geschiedenisboeken in. Maandag 16 maart is de dag geworden dat het onderwijs en de inrichting ervan nooit meer hetzelfde gaat worden als dat het was. Dat biedt perspectief. De discussies over inzet van digitale middelen en de ontwikkeling hiervan in het onderwijs, verstompte per direct. Het moet nu en er is geen andere weg op dit moment. Daarin gebeuren mooie dingen. De ontwikkelaars van educatieve software stelden hun kennis en middelen beschikbaar. Hierdoor kunnen zo goed als alle scholen werken met alle programma’s die beschikbaar zijn. Instructiefilmpjes worden gemaakt door leerkrachten, gymdocenten, muziekleraren, dramadocenten en ga zo maar door. Niet omdat het kan, maar omdat het moest! Dat is over eigen drempels heen stappen. Drempels van bijvoorbeeld onzekerheid om opeens iets voor een camera te vertellen. Is het instructiefilmpje wel goed genoeg? Wat vindt men ervan? Doet dat er op dit moment echt toe? Natuurlijk kan het beter, moet het zich gaan ontwikkelen en lachen we over een jaar misschien wel over de kwaliteit van bepaalde filmpjes/geluidsopnames. Leidend voor mij is het lef om het onderwijs anders in te richten! Samenwerken op afstand!
1+1=3
Wanneer ik mijmer over de toekomst waarbij allereerst dit vreselijke virus onder controle is, zie ik vooral heel veel kansen voor het onderwijs. Het tekort aan leerkrachten kan met inzet van digitale middelen aangepakt worden. Waarom verzamelen wij niet landelijk de allerbeste instructiefilmpjes van onze allerbeste leerkrachten in Nederland? Die zetten wij voor iedereen online zodat de ‘basis’ altijd aan onze leerlingen kan worden uitgelegd. Daarin is de volgende stap dat die instructies ook daadwerkelijk interactief zijn. Onderzoek toont nu eenmaal aan dat kinderen het beste leren door in interactie te zijn met elkaar. De instructies worden gegeven aan de leerlingen onder supervisie van bijvoorbeeld een onderwijsassistent. De onderwijsassistent kan er dan ook op toezien dat de interactie in bijvoorbeeld coöperatieve werkvormen, wisbordjesgebruik, enz., goed verloopt. Vervolgens gaan deze leerlingen aan de slag met hun opdrachten en worden zij gevolgd in hun vorderingen en/of leerproces. Hierdoor is feedback altijd mogelijk en krachtig.
De fysiek aanwezige leerkrachten kunnen zich nu focussen op specifieke aandacht voor groepjes leerlingen of individuele leerlingen. Leerlingen die extra instructie nodig hebben, makkelijk lerende kinderen die gevolgd en uitgedaagd moeten worden in hun ontwikkeling, leerlingen die sociaal emotioneel even een duwtje in de goede richting nodig hebben, leerlingen die creatief grootse talenten laten zien, enz. Dit uiteraard altijd vanuit hoge verwachtingen gerelateerd aan de talenten van de leerling. Hierin is de digitale wereld dan maximaal ondersteunend en hebben de leerkrachten tijd en ruimte om echt zicht te hebben op de ontwikkelingen van leerlingen en andersom. Leerling en leerkracht in optima forma! Wat een prachtkans om nu door te pakken in onderwijsland. Door te pakken op die samenwerking en ontwikkeling. Als je er dan toch bent coronavirus, dan is het onze taak om in deze tijden van zorgen juist weer te denken in perspectief, nieuw perspectief!
